Duże mózgi jak i opóźniony rozwój są niezbędne do odniesienia sukcesu w złożonych społeczeństwach.

Żeby nauczyć się funkcjonować w różnorodnych kulturach, uczestniczyć w złożonych rolach społecznych i korzystać z technologii dzieci muszą posiadać elastyczną inteligencję. Aby ją rozwinąć potrzeba wiele czasu i dużego, powoli rozwijającego się mózgu, który przyswoi tą wiedzę.

Liczni antropolodzy i psychologowie stwierdzają, że jest to wzorzec ewolucyjny naczelnych w ogóle, w którym rozmiar mózgu wiąże się z długością trwania okresu młodzieńczego.

Ciężar mózgu w stosunku do ciężaru ciała odzwierciedla współczynnik encefalizacji, powinien on wzrastać  równomiernie. W uproszczony sposób, pokazuje on, które ssaki mogą wykorzystać nadwyżkę mózgu do nauki. Dla przykładu EQ szympansa wynosi 2,3 a ludzi 7,6.

W porównaniu do innych naczelnych ludzkie dzieci rodzą się "wcześnie", jeśli rozwijałyby się zgodnie z harmonogramem typowym dla naczelnych (biorąc pod uwagę wielkość mózgu do ciała) to rodziłyby się w wieku 18-24 miesięcy ! co  komplikowałoby poród. Dlatego też dzieci rodzą się niedojrzałe i w ciągu pierwszych dwóch lat następuje intensywny rozwój. Mózg może rosnąć dzięki szwom czaszkowym, powstają większe ilości neuronów a dendryty i synapsy mogą się rozrastać, czego nie osiągną inne naczelne.

Hipoteza Davida F. Bjorklunda, Jeske M. Beringa. Duże mózgi, powolny rozwój i złożoność społeczne: rozwojowe i ewolucyjne źródła poznania społecznego.